Сиролимус (кол) в Ташкенте

Tadqiqotga ko‘rsatmalar: qondagi sirolimus darajasini nazorat qilish; sirolimus dozasini korreksiyalash; sirolimus bilan davolash samaradorligining yetarli emasligi; sirolimus bilan davolash fonida nojo‘ya ta’sirlar; bir vaqtning o‘zida bir nechta guruh preparatlarini qabul qilishda dori vositalarining o‘zaro ta’sirini baholash.

Sirolimus – immunodepressant, immun reaksiyalar rivojlanishini to‘xtatuvchi preparat, transplantologiyada ko‘chib tushish reaksiyalarining oldini olish uchun keng qo‘llaniladi. Uni qabul qilish ba’zi autoimmun kasalliklarda ham ko‘rsatilgan.

A’zolar ko‘chirib o‘tkazilgandan so‘ng, standart davolash rejimi to‘yintiruvchi dozani bir marta kiritishni, so‘ngra ikki-uch oy davomida qo‘llab-quvvatlovchi terapiyaga o‘tishni o‘z ichiga oladi. Dastlabki bosqichda preparatning konsentratsiyasi tavsiya etilganidan oshmasligi kerak, chunki bu nojo‘ya ta’sirlarning rivojlanishiga olib kelishi mumkin: odatiy shartli patogen mikrofloraning faollashuvi natijasida opportunistik infeksiyalar, operatsiyadan keyingi yaralarning bitish jarayonlarining sekinlashishi, to‘qimalar qatlamida limfa suyuqligining to‘planishi.

Ko‘rsatkichlar minimal darajadan past bo‘lsa, farmakoterapiya samaradorligi sezilarli darajada pasayadi, bu esa "transplantat egasiga qarshi" reaksiyasining rivojlanishiga sabab bo‘lishi mumkin. Qonning tizimli tekshiruvi "minimal xavf – maksimal samaradorlik" optimal nisbatiga rioya qilgan holda terapevtik diapazonda dozani saqlab qolish imkonini beradi.

Qon preparatning keyingi dozasini qabul qilishdan 30 daqiqa oldin yoki davolovchi shifokor tavsiya qilgan vaqtda topshirilishi kerak.

Optimal diapazonlar bemorning klinik holatiga, sirolimusning terapevtik xususiyatlariga va uning nojo‘ya ta’sirlariga individual sezuvchanligiga, boshqa immunodepressantlarni parallel ravishda qabul qilishga va davolovchi shifokorning ixtiyoriga ko‘ra boshqa bir qator omillarga bog‘liq.